Wanneer ben je in Elst begonnen? Waarom?
25 jaar geleden, op 1 april 1996 ben ik begonnen bij toenmalig SWOE (Stichting Welzijn Ouderen Elst) als ouderenwerker en coordinator “Meldpunt Vrijwillige Thuishulp”.
Als verpleegkundige en praktijkdocent heb ik veel gewerkt met en voor ouderen, dit vind ik een interessante doelgroep. Vanwege rugklachten ben ik gestopt, heb me omgeschoold en werd in Elst aangenomen als ouderenwerker. De doelgroep is in de loop van de jaren breder geworden, de term ouderenwerker is vervangen door cliëntondersteuner. Ook coordinatie van Meldpunt Vrijwillige Thuishulp was een belangrijk onderdeel van mijn functie.

Wat heb je eigenlijk al die jaren gedaan? Is er veel veranderd afgelopen jaren?
Vanuit ouderenwerk en cliëntondersteuning hebben we onder andere huisbezoekprojecten gedaan om te inventariseren wat de zelfstandig wonende senioren nodig hadden.
Ongeveer 15 jaar geleden kwam Mantelzorg in beeld. Door deze belangrijke doelgroep te informeren, adviseren en te ondersteunen, kunnen zij het langer volhouden om voor een naaste te zorgen. Het geven van voorlichting aan organisaties en professionals over de (soms zware) rol van mantelzorgers, en hier ook aandacht voor vragen. Bezoek en Oppas Service (BOS) vorm gegeven: getrainde vrijwilligers gaan op bezoek bij zorgvragers, zodat de mantelzorgers even tijd voor zichzelf hebben.
Coordineren van 50 aangesloten vrijwilligersorganisaties in de gemeente Overbetuwe: door elkaar te ontmoeten blijkt het gemakkelijker te zijn om samen te werken.
Opzetten van ontmoetingsbijeenkomsten voor mantelzorgers: eerst de mantelzorgsalon in Hemmen, later de mantelzorgcafés in Elst. Organiseren van Dag van de Mantelzorg, verzorgen van een nieuwsbrief, individuele ondersteuning van mantelzorgers. Aandacht voor de jongeren die opgroeien met zorg, de jonge mantelzorgers. Organiseren van activiteiten voor deze doelgroep.
De laatste jaren wordt er gelukkig meer samengewerkt door organisaties. Voorheen deed ieder zijn eigen project en wist je soms van elkaar niet waar je mee bezig was.

Hierbij heb ik ondersteuning gehad van vrijwilligers. Zonder onze vrijwilligers zou bovenstaande niet mogelijk zijn.

Een positieve verandering in de laatste jaren is vraaggericht werken: luisteren en zo nodig handelen naar signalen van de inwoner (mantelzorger), kijken naar wat inwoners zelf kunnen en waar ze ondersteuning nodig hebben. Er is meer samenwerking en afstemming met professionals en vrijwilligers. Dit komt uiteindelijk ten goede aan de inwoners.

Wat heeft ’t meeste indruk op je gemaakt?
Als ouderenadviseur kwam ik in aanraking met Koos. Koos, een oudere inwoner die vroeger veel met zijn pony Romeo gezworven heeft door heel Europa. Hij was een markant persoon. Hij kon mensen boeien met zijn verhalen en zijn gitaarspel. Heel bijzonder. Mantelzorgers vragen pas laat om ondersteuning. Ik kwam situaties tegen waarvan ik me afvroeg hoe iemand dit allemaal alleen aan kan. Ze schamen zich er bijna voor om hulp in te roepen terwijl ze het bijna zelf niet meer volhouden.

Ondersteuning mogen bieden aan deze mantelzorgers die het werk wat ze doen zo vanzelfsprekend vinden.

Hoeveel mensen heb je, schat je, afgelopen jaren gezien?
Geen idee! Honderden mantelzorgers, veel vrijwilligers en medewerkers van diverse organisaties zoals gemeente, MEE, thuiszorgorganisaties, huisartsen, woningstichtingen, et cetera.

Wat wil je je opvolgster meegeven?
Het werk wat ik heb mogen doen is veelzijdig. Luister naar wat de mantelzorger vertelt. Maak de omgeving ervan bewust dat de mantelzorger ook een eigen leven nodig heeft.
Maak verbindingen met wat er al is: samenwerken werkt in het voordeel van zowel mantelzorger als organisatie(s).

Wat ga je het meeste missen?
De contacten met (jonge) mantelzorgers, vrijwilligers en collega’s.

Wat ga je doen met al je vrije tijd?
Meer tijd doorbrengen met en genieten van mijn kleinkinderen.
Ik ben als vrijwilligster actief bij het Alzheimer café in Brabant, Dementievriendelijk Waalre en de klankbordgroep van onze gemeente. Daar kan ik nu meer tijd in steken.
Als de omstandigheden het toelaten ga ik wat vaker (perslucht)duiken met mijn buddy’s. Nederland heeft mooie duikplaatsen, daar hoef je echt niet voor naar het buitenland. Verder houd ik van lezen, wandelen en fietsen in het mooie Brabant.

Tenslotte:
Ik wil iedereen heel hartelijk bedanken voor de fijne samenwerking. Ik heb met plezier gewerkt in deze mooie gemeente. En, zoals ze bij ons zeggen:

Houdoe en (wie weet) tot ziens!

Forte Welzijn is voornemens om een afscheid te organiseren. Het is echter, gezien de coronamaatregelen, niet zeker of en in welke vorm dit door kan gaan. Dit zal waarschijnlijk via Gemeente Nieuws en/of Facebook bekend gemaakt worden.
Het is leuk als u een persoonlijk berichtje aan Marijke zou willen sturen. U kunt haar tot 1 mei a.s. bereiken via
marijke.arends@fortewelzijn.nl of via 06-49881094 of  Prinses Irenestraat 49, 6661 EA Elst