De column van Lidy: Dansen en financiën…

Lidy (58) woont samen met haar man in Elst. Hun drie zonen (29, 27 en 24) en hun dochter (22) zijn allen het huis uit. Yasmine woont begeleid. Zij is bekend met het syndroom van Albright én Noonan. Voor haar betekent dit dat ze onder andere een verstandelijke beperking heeft. Lidy vertelt in haar column hoe het dagelijkse leven eruit ziet met een kleurrijk gezin.

Een column schrijven voelt voor mij als dansen. De danser danst vanuit eigen gevoel en emotie op de muziek. De danser geeft kleur en interpretatie aan de eigen dans. De danser voelt de noodzaak om te dansen en met de dans een verhaal te vertellen. De danser als columniste danst tussen de lezers. Soms kwetsbaar omdat de danser zich laat zien en niet altijd weet wie het publiek is. Soms ook moe van het dansen en dan lijkt de danser te zijn uitgedanst. En wat is er dan mooier om iemand tegen te komen en te horen dat zij mijn column altijd als eerste leest als het SGO-blad weer uitkomt. Dit geeft de danser hernieuwde energie en de moed om voor u te blijven dansen.

Van de dans nu over naar andere serieuzere zaken. Als mensen in Nederland 18 jaar worden, moeten ze ineens veel zelf kunnen en hebben ze wettelijk gezien taken en verantwoordelijkheden die bij die leeftijd horen. Totdat Yasmine 18 was waren wij nog haar wettelijk vertegenwoordigers, maar dat veranderde dus toen ze 18 werd. We hadden ons verdiept in de mogelijkheden die er waren en wilden bij de rechter graag curatele voor haar aanvragen. Curatele om haar maximaal te beschermen op alle vlakken. We wisten immers ook niet wat de toekomst haar zou gaan brengen.

Middenin de zomer op een warme dag trokken we naar de rechtbank. Naast Yasmine was er ook een van de broers bij. Omdat het erg rustig was, stelde de bode voor om ons een rondleiding door de rechtbank te geven. Met name onze zoon vond dat natuurlijk reuze interessant, want hoe vaak maak je nu zoiets mee? Zelf was ik al een aantal keer in de rechtszaal geweest, ten tijde van mijn stage bij Slachterofferhulp en ook diverse keren toen ik bij de William Schrikker Pleegzorg werkte. Maar het blijft indrukwekkend hoe daar recht gesproken wordt.

Maar goed, eenmaal bij de rechter werd als snel duidelijk dat er geen curatele afgegeven zou worden. Met een curatele wordt iemand als volledig handelingsonbekwaam geacht op zowel het financiële als persoonlijke gebied. En dat vond de rechter een té zware maatregel. En na zijn uitleg konden wij daar zeker ook achter staan. De rechter was het wel met ons eens dat we Yasmine wettelijk moesten beschermen en in plaats van curatele heeft hij bewindvoering en mentorschap uitgesproken. En wij konden daar volledig achterstaan. GJ en ik zijn aangewezen als bewindvoerder en mentor. En hoewel we beiden beide taken op onze naam hebben staan, is het in de praktijk meestal zo, dat ik optreed als mentor en met haar samen over haar welzijn ga. GJ is meer de financiële man en regelt dat uitstekend voor haar. Eenmaal per jaar moet hij daarvoor verantwoording afleggen aan de rechtbank.

Maar hoe deze wettelijke bescherming geregeld is voor de langere termijn, als wij zelf té oud zijn om die taken te vervullen, dat was nog niet helder. We hebben toen de kinderen klein waren wel een testament gemaakt, maar dat was enorm achterhaald. Het stond al jaren op ons takenlijstje om hier weer naar te kijken, maar concrete stappen hadden we nog niet genomen. Totdat ik op een uitvaartbeurs stond met een stand voor mijn eigen praktijk: Begeleiding bij Rouw en Verlies & Levensvragen. In de stand naast mij stond een dame

waar ik direct een klik mee had. Het bleek dat zij veel verstand heeft van erven en nalatenschap. Ze doet het voorwerk voor de notaris. Dit was voor ons het zetje dat we nodig hadden om daadwerkelijk een afspraak met haar te maken en een en ander wettelijk te regelen, zodat ook na onze dood, of als we zelf niet meer in staat zijn beslissingen te nemen, de zorg en financiën rondom Yasmine geregeld zijn. Het leverde mooie gesprekken op met onze kinderen. Gesprekken die we wellicht niet zo snel of zo vroeg zouden hebben als Yasmine geen beperking zou hebben. De conceptversie is klaar en nogmaals doorgesproken. Binnenkort zullen we richting de notaris gaan en kan deze klus voorlopig van onze takenlijst af. Hoewel, het advies is wel om om de zoveel jaar wel weer kritisch naar dit testament te kijken en bij te stellen waar nodig. Maar voorlopig kunnen we vooruit.

Lidy

Lidy Roelofsen-Leenders

Begeleiding bij Rouw en Verlies & Levensvragen

06 2846 0321

https://www.lidy-roelofsen-leenders.nl/