Fietsen met een bovenbeenprothese

Sinds 2018 heb ik een linker bovenbeenprothese. Tijdens mijn revalidatietraject bij het Radboudumc heb ik, na een ongelukkige val in de douche, mijn stomp zodanig bezeerd dat het lopen niet goed meer ging. Om toch iets positiefs te ondernemen stelde de fysiotherapeut toen voor om te kijken of fietsen zou lukken. Ik fietste iedere dag met één been op een hometrainer.

Zo gezegd is natuurlijk niet zomaar gedaan. Ik had bijna 10 jaar niet meer gefietst en was het ‘gevoel’ kwijt.
Ik ben op een fiets gestapt met een lage instap. Voor mijn prothese was de trapper vervangen door een toeclip, hierin wordt de prothesevoet gefixeerd zodat de prothese niet van de trapper af kan schieten. Met behulp van de fysiotherapeut ben ik gaan fietsen. Het was net alsof je voor het eerst zelf mag autorijden. Sturen en ook je evenwicht houden voelde op dat moment als topsport. De fysiotherapeut hield de fiets vast en rende mee. Naarmate het fietsgevoel weer terugkwam, liet hij mij los!

Na een paar keer in de gangen van het ziekenhuis te hebben gefietst, zijn de fysiotherapeut en ik een rondje om het ziekenhuis gaan fietsen. Dit ging goed want fietsen verleer je nooit!

Bij de plaatselijke fietsenmaker heb ik geïnformeerd of hij een fiets met een lage instap had en kon voorzien van een toeclip. Dat kon hij en na een proefrondje op zo’n fiets ben ik direct met mijn man 18 kilometer gaan fietsen. Sindsdien ben ik inmiddels vier fietsen verder, waarvan de laatste twee e-bikes zijn.

Sinds ik mijn eerste e-bike had aangeschaft ga ik ook in de zomermaanden op de fiets naar het werk (25 kilometer vice versa). We hebben al in diverse landen van Europa rondgefietst maar ook in Nederland fietsen wij heel wat af.

Mijn motto is: ‘een dag niet gefietst, is een gemiste dag’.

Iedere dag pak ik de fiets en mijn fotocamera en ga ik eropuit om te genieten van onze mooie provincie.

Anja