Op de Fiets

Gisteren hebben we weer een heerlijk stuk gefietst. Het weer was té mooi om binnen te blijven zitten, dus trokken we erop uit. Gerrit Jan en ik vinden het heerlijk om een stuk te wandelen, maar Yasmine is daar niet voor te porren. Ze gaat alleen een stuk(je) mee lopen als daar iets positiefs tegenover staat, zoals bijvoorbeeld dat we na het lopen gaan lunchen of iets gaan bakken…. Dus de fiets is dan voor ons een uitkomst. We rijden inmiddels denk ik op de vierde fiets die we via de gemeente tot onze beschikking hebben. De eerste die we hadden was een driewieler, een rood frame met gele accenten. Ik denk dat Yasmine een jaar of zes was, toen ze dat ding kreeg. In eerste instantie dachten we dat het handig was als zij op die driewieler zou fietsen en wij ernaast. Maar al snel kwamen we erachter dat dat zo niet werkte. Ze fietste veel te langzaam om er zelf naast te kunnen fietsen. En fietste wel weer te snel om er naast te kunnen lopen. Daarnaast was het een behoorlijk brede fiets, die bijna de hele breedte van de stoep innam, dus ervoor of erachter lopen was een optie, maar niet ernaast. Het lastige was dat als je ervoor liep, dat ze dan rustig tegen je aan fietste. Als je erachter liep, kon het zijn dat je te laat was met ingrijpen als ze bijvoorbeeld moest stoppen. Kortom, die driewieler hebben we redelijk snel weer ingeruild voor een tandem. Een groene. Yasmine zat voorop en een van ons achterop. Het was er nog eentje zonder elektrische ondersteuning. In die tijd was dat nog niet zo erg, want Yasmine was nog niet zo lang en zwaar. En er kwam dus een tijd dat Yasmine te groot en te zwaar werd voor deze groene tandem. Dus we gingen op zoek naar iets anders. Kon je vroeger nog bij Jens in Elst terecht om een fiets op proef te laten komen, zodat je zeker wist dat je een voorziening kreeg die bij je paste,nu is helaas deze voorziening helemaal opgedoekt en is er een leverancier en onderhoud op afstand. Als je het aan mij persoonlijk vraagt, niet echt een verbetering….
Maar goed, we hadden goede research gedaan en kwamen erachter dat er maar één fiets passend was voor Yasmine, een tanden waarbij ze voorop zit mét elektrische ondersteuning.
Het is een Co-pilot, een vuurrode, niet te missen in het verkeer. Het was nog wel een robbertje vechten met de gemeente, het was het begin van het hele Wmo-verhaal. Maar uiteindelijk kregen we de fiets. Dat is inmiddels al een paar jaar geleden en we hebben er nog altijd plezier van. Wel merken we dat het steeds pittiger wordt om met haar te fietsen. Met name het balans houden wordt lastig. Het is een zware fiets en met twee volwassenen erop is dat best een uitdaging. We denken erover om ons te gaan oriënteren op een elektrische tandem, waarbij Yasmine achterop zit. Destijds kozen we voor de veiligheid, om haar voorop te hebben, om goed zicht op haar te hebben. Nu is ze denk ik zover dat ze wel achterop een tandem kan. Het enige probleem dat we nog moeten onderzoeken is of er een tandem bestaat, waarop een veel kleiner iemand als Yasmine achterop kan zitten en een grotere volwassene aan het stuur voorop. Daarnaast is een elektrische ondersteuning onmisbaar, want als Yasmine geen zin meer heeft om te fietsen, dan is het ploeteren voor de ‘bestuurder’. En met elektra zet je er gewoon een tandje bij. Maar als je me nu vraagt waar je met dit soort vragen terecht kunt? Yasmine is officieel geen inwoner meer van de gemeente Overbetuwe. Dus vermoed ik dat we maar eens bij de plaatselijke fietsenmaker te rade gaan. Maar tot die tijd rijden we nog lekker op ons rode monster, dus als je die door Elst ziet crossen, weet dan dat wij het zijn.
Geniet van de zomer en blijf gezond!
Lidy